Öğrenme atölyesi

Öğrenme atölyesi, öğrencilere bağımsız ve eylem odaklı bir şekilde öğrenme fırsatı vermeyi amaçlayan pedagojik bir yöntemdir. Öğrencilerin bilgi ve becerileri keşfetmelerine, keşfetmelerine ve uygulamalarına yardımcı olmak için çeşitli materyaller ve araçlar sağlanır.

Öğrenme atölyesinin temelleri

Öğrenme atölyesi, 1970'lerde Profesör Hartmut von Hentig tarafından geliştirilen bir eğitim yöntemidir. Temel fikir, öğrencilerin bireysel öğrenme hedeflerini ve ilgi alanlarını takip ederek teşvik edici bir öğrenme ortamında bağımsız olarak öğrenebilmeleridir. Öğrenme atölyesinde, her biri belirli bir konu alanına tahsis edilmiş farklı alanlar vardır. Çocuklar bu alanlarda özgürce hareket edebilir ve ne öğrenmek istediklerine kendileri karar verebilir. Öğrenme içeriği, çocuğun merakına ve keşfetme dürtüsüne hitap edecek ve motive edecek şekilde tasarlanmıştır.

Öğrenme atölyesinin avantajları

Öğrenme atölyesinin geleneksel öğretim yöntemlerine göre çok sayıda avantajı vardır. Çocuklar bağımsız ve kendi sorumluluklarında öğrenerek öğrenme davranışlarını daha iyi kontrol edebilir ve öğrenme motivasyonlarını artırabilirler. Ayrıca bireysel güçlü ve zayıf yönlerini daha iyi tanıyabilir ve öğrenmelerini buna göre uyarlayabilirler. Ayrıca, öğrenme atölyesi çocukların yaratıcılığını, bağımsızlığını, takım halinde çalışma becerisini ve sorumluluk duygusunu teşvik eder. Öğretmenler de öğrenme atölyesinden faydalanır çünkü çocukların bireysel ihtiyaçlarına cevap vermek için daha fazla zamanları olur.

Pratik uygulama örnekleri

Öğrenme atölyesi farklı şekillerde uygulanabilir. Üç olası yaklaşım aşağıda sunulmuştur:

1. Tematik odaklı öğrenme atölyesi: Bu yaklaşımda, çocukların ilgi alanlarına karşılık gelen farklı tematik alanlar verilir. Çocuklar farklı alanlarda hareket etmekte ve örneğin kitap okuyarak, deneyler yaparak veya el işleri yaparak öğrenmekte özgürdür.

2. Proje odaklı öğrenme atölyesi: Bu yaklaşımda, çocukların bağımsız olarak üzerinde çalışabilecekleri projeler verilir. Örneğin, bir gazete oluşturabilir, bir oyun provası yapabilir veya bir deney gerçekleştirebilirler. Projeler öğretmenler tarafından eşlik edilir ve desteklenir.

3. Serbest öğrenme atölyesi: Bu yaklaşımda çocuklar öğrenme atölyesinde tamamen özgürce hareket etme ve bağımsız olarak öğrenme fırsatına sahiptir. Belirlenmiş konular veya projeler yoktur. Öğretmenler çocuklara eşlik eder ve gerektiğinde onları destekler.