Pedagogika Freineta

Podejście pedagogiczne sięga czasów Celestina Freineta i stawia rozwój dziecka w centrum działań edukacyjnych. Centralnym elementem reformatorskiego podejścia pedagogicznego Freineta jest związek między pedagogiką a polityką, szkołą i demokracją.

© http://amisdefreinet.org/blessure/index.htm

Pedagogika dla ludzi

Célestin Freinet urodził się we Francji w 1896 roku w rodzinie chłopskiej. Walczył w I wojnie światowej i został ciężko ranny w płuco, co ledwo przeżył. Uraz ten sprawił, że po zakończeniu I wojny światowej został nauczycielem. W 1934 roku Freinet stworzył własne podejście pedagogiczne. Pedagog był zaangażowany w opór przeciwko narodowemu socjalizmowi podczas II wojny światowej i zmarł w 1966 r. Jego podejście charakteryzuje się przede wszystkim tym, że jest pedagogiką dla ludzi.

Praca - centralny element koncepcji

W pedagogice Freineta - podobnej do pedagogikiMaria Montessori - Rozwój edukacyjny dzieci jest powiązany z tematem zajęcia. Według Freineta, dzieci dążą do nauki i angażowania się w działania twórcze i manualne. Mają, że tak powiem, twórczą potrzebę, która powinna być wspierana przez wychowawców: Mają, by tak rzec, pęd twórczy i ten pęd powinien być zachęcany i wspierany przez nauczycieli. W pedagogice Freineta dzieci nie są już biernie przywiązane do szkolnych ławek i zmuszane do słuchania, ale mogą aktywnie uczestniczyć w lekcjach, a nawet są do tego zachęcane przez nauczycieli: Powinny być nawet zachęcane do tego przez nauczycieli. Freinet wymienia następujące możliwości w tym zakresie:

• Przygotowywanie dokumentów i innych rodzajów tekstów

• Rzemiosło lub działalność artystyczna

• Przeprowadzanie eksperymentów naukowych

• Korzystanie z pras drukarskich

Materiały dydaktyczne w podejściu Freineta to materiały naturalne, biblioteka robocza i książki lub narzędzia, mniej używane są klasyczne podręczniki szkolne i zeszyty ćwiczeń. Dzieci powinny - podobnie jak w przypadkuPestalozzi lubFröbel - uczenie się sercem, mózgiem i umysłem. Lekcje mają być opracowywane wspólnie przez uczniów i nauczycieli. Głównym elementem jest promowanie samostanowienia i osobistej odpowiedzialności dzieci. Nauczyciele mają zatem przede wszystkim pomagać, doradzać i wspierać. Według Freineta dzieci powinny rozpoznawać swoje potrzeby i postrzegać siebie jako część społeczności. Wolność robienia czegokolwiek, o ile nie ogranicza to innych, jest założeniem tej koncepcji pedagogicznej, która do dziś jest podstawowym elementem projektów nauczania w Europie.